ที่มา และความสำคัญ

เรื่องของเรื่องคือ ผมนี่มีนิสัยเสียอย่างหนึ่งคือจะมีเป็นคนความจำสั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับของกินที่สวยแต่ไม่ถูกปากคือ จะค่อยๆลืมว่ามันรสชาติเป็นอย่างไร และทำไมถึงไม่ควรกลับไปกินมันอีก ...เฮอความจำสั้นก็งี้หละ ก็เลยเกิดเป็นบล๊อกนี้ขึ้นมา บล๊อกที่จะค่อยๆรวบรวม ของกิน และเป็นบันทึกช่วยจำว่า อันนี้ไม่อร่อยนะ อันนี้อร๊อยอร่อย ก็จะได้ไม่หลงไปกับหน้าตาอันหน้ากินของมันอีก .... และด้วยอีกหนึ่งเหตุผล คือ ต่อไปจะได้เป็น TA(teacher assistance) ในวันศุกร์ และจะมีช่วงเวลา ประมาณ .5-1ชั่วโมงก่อนนั่งรถกลับจากศาลายา คิดว่าน่าจะกิน อะไรๆที่นี้อีกหลายครั้ง (~5เดิอน) ว่างๆก็น่าจะรีวิวอาหารกันดีกว่า จนเป็นที่มาของ blog นี้